Chapter thirty one
ARA
Uminom agad ako ng gamot pagpasok ko ng kwarto, nilalamig ako kaya nakafan lang yung aircon hindi kase ako pwedeng malamigan, kailangan ko magpawis.
Giniginaw parin ako kaya nagkumot na ako at humiga.
Grabe yung pagchichill ko ng madaling araw, hindi ko maimulat ang mga mata ko dahil sa taas ata ng lagnat ko.
Kinaumagahan nagising na lang ako at pakiramdam ko ngayon ay hinang hina, hindi ko kayang tumayo hindi ko alam kung nilalagnat pa ako dahil tamad na tamad akong kumilos, ang sakit ng braso ko.
Ngayon ko naramdaman ang lahat ng sakit sa katawan ko ang lala pa.
Pinilit kong bumangon, hindi pa masyadong maliwanag sa labas, palabas palang ang araw kaya pinilit kong tumayo at lumabas ng kwarto.
Lulutuan ko pa si Junpei kaya kailangan kong kumilos.
Dahan daha
