“T-Tulungan ko na po kayo, sir,” lakas-loob na wika ko nang makarating sa kanyang harapan.
Kung susukatin ay halos hanggang ibaba lang pala ako ng kanyang baba. Ngayon ko lang napansin iyon. Ang aking mga mata ay nakatuon lang sa kanyang Adam’s apple na gumagalaw sa bawat paglunok niya. Hindi ko magawang tumingin sa kanya dahil pakiramdam ko ay hindi ko magagawa nang tama kung ano man ang kalokohan na naiisip nitong si Chantal.
Sundin ko man o hindi ay alam kong hindi matatapos ang pang-aasar ni Chantal sa akin. Gusto ko tuloy isumbat sa kaniya na akala ko ba ay magkaibigan na kami, pero bakit hindi ako exempted sa mga pang-aasar niya? Tsk!
“Go, Ate Lana. Fighting!”
Naririnig ko sa likod ang malakas na turan ni Chantal na animo ay sasabak ako sa kung anong paligsaha
