Chapter Seventeen

1433 Words

"Sabay tayong mag-lunch mamaya?" nakangiti kong bilin kay Alec. Saglit siyang nag-isip bago umiling. I pouted. He gently pinched my cheek. "How 'bout your friends? Isa pa, 'pag lumabas tayo mamaya ay baka hindi na kita mabalik dito." he smirked. Napangisi narin ako. "May klase ka pa after lunch, right?" Tumango ako. Wala ng nagawa. "Oh no, my baby's sad." he teasingly said tapos ay muling ngumisi. Sinimangutan ko na nga lang. "Mamayang dinner, kung puwede? Babawi ako." aniya. Agad akong napangiti ng malapad. He grinned and piched my nose this time. Masaya 'ata ako buong araw. Dagdagan pa ng anticipation sa pinangako ni Alec na dinner sa akin mamaya. Maayos ko tuloy nasagutan ang naging quizzes namin sa ilang subjects. Tapos ay mataas pa ang nakuha kong puntos sa isang oral exam

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD