"Can we talk?" lakas loob akong lumapit kay Alec.
Bumaling ako sa dalawang lalaking nakatingin na pala sa amin ngunit bumalik din sa pagkain at parang walang narinig. Nang binalik ko ang tingin kay Alec ay naabutan kong sa dalawa galing ang mga mata niya.
Tumayo siya at sumunod sa akin. Lumabas muna kami sa dining area at nanatili doon sa tahimik na pasilyo. I don't know why pero parang gusto ko siyang yakapin. But I stopped myself. Maybe because I miss him. Hindi parin ako makapaniwala na nasa harapan ko siya ngayon. I thought it was already impossible for us to see each other again.
"P-Paanong...?" ramdam ko ang pagkunot ng sariling noo.
"I'll be one of your guards from now on." he said simply.
Napatango ako kahit medyo naguguluhan parin. Kaya ba marunong siyang humawak ng baril
