Anika's POV
Kanina pa ako nakahilata sa sofa, hawak ang throw pillow. Para bang gusto ko nang sabunutan si Zeke dahil ilang oras na ang nakalipas ngunit wala pa rin sila.
Hindi ko alam kung bakit bigla-bigla akong natakam sa durian.
Tsk! Ang tagal naman nila, reklamo ko. Sabay sulyap sa wall clock. Dalawang oras na ang nakalipas. Ano ba 'yan, durian lang naman 'yong bibilhin nila pero bakit ang tagal?
Tumayo ako at naglakad-lakad paikot-ikot sa sala. Minsan sinusulyapan ang glass wall baka sakaling dumating na ang sasakyan. Pag wala pa rin, balik ulit sa paghiga.
Anika, kalma lang
Bulong ko sa sarili. Ilang segundo pa lang, tumayo na naman ako. Ang ending...nagbukas ako ng ref at naghanap ng kahit na ano. Pagkasilip ko, wala namang mahanap na kapalit ng hinahanap-hanap kong lasa ng
