Chapter thirty two
CHRISTINE’S POV’S
Napahinto ako sa daan ng magkasalubong kami ni Steve, siya gulat habang ako masaya kaya naman nawala ang mga ngiti sa labi ko ng makita ko ang reaksyon niya ng magkasalubong kami.
“ Bakit ka nandito, este ang aga mo naman.”
“ Pasensya na hindi ko kase alam kung anong oras ako pupunta kaya inagahan ko na, baka kase hindi ko maabutan mga magulang mo kapag late ako dumating.”
“ Ah ganun ba.” Bakit balisang balisa siya ngayon? Parang hindi siya natuwa na makita ako, sinadya ko pa naman magising ng maaga para lutuan siya. “ Tara sa bahay.” Ngumiti na siya at inaya ako papunta sa bahay nila.
Mas lalo kaming pinagtinginan ng mga kapitbahay nila, kakaiba dito sa lugar nila nagfeeling artista ako ngayon dahil halos lahat ng madaanan ko ay lalabas pa para l
