Chapter one hundred thirteen
CLARK’S POV’S
Nagpaalam ako kay Madison na dito muna sa bahay magsstay dahil kay mama, hindi ko siya maiwan dahil kakaiba na siya ngayon hindi na siya kagaya ng dati.
Nag aalala ako dahil medyo pumayat siya.
Dati kase alam na alam niya ang ginagawa niya, maingat siya sa mga desisyon at kilos niya pero ngayon padalos dalos na at wala siyang pakealam kahit mahirapan pa siya.
Matagal na niyang inaasam ang magkababy kaso bakit parang binabalewala niya ang pagbubuntis niya ng dahil sa walang kwentang Steve na yun?
Naaawa ako kay mama.
Namatay nan ga si daddy iniwan pa siya ni Steve, hindi ko man ramdam kung gaano kasakit yung nararamdaman niya ngayon pero naiintindihan ko siya.
Maaga akong nagising dahil may narinig akong ingay sa may living room, naabutan k
