SALUME
Ang ina ang tanglaw ng tahanan. Hindi lang ito ang binibigyan niya ng liwanag kung hindi pati na ang daang tatahakin ng kaniyang anak. Siya rin ang nakaatas na magbigay ng payo upang hindi sila maligaw ng landas, at pag-asa kung sila ay pinanghihinaan na ng loob. Ngunit paano kung hindi na ito kaya pang gawin ng isang katulad ko? May kapal ng mukha pa ba akong tawagin ang aking sarili bilang ilaw ng tahanan kung hindi ko na nagagampanan ang aking tungkulin sa aking mga anak?
Tanging ang katotohanan na lang na ako ang nagdala sa kanila at nagluwal, doon na lang kumakapit ang papel ko bilang ina. Nakakaiyak, nakakalungkot. Araw-araw dinudurog ang puso ko sa tuwing makikita kong naghihirap ang aking mga anak. Hindi ko gusto ang makita silang ganoon, hindi ko kaya. Araw-araw kong tina
