Chapter Twenty-three
After kong kainin ang food na in-serve sa akin ng libre ay nagpaalam ako sa mga bantay ko na maglalakad-lakad na muna. Nakabuntot lang naman sila.
"Ma'am, lumalayo na po tayo," paalala ng isa sa bantay. Sinulyapan ko lang ito. Malayo na talaga. Napabuntonghininga na umikot ako at tinahak na ang daan pabalik. Honestly, hindi ko na maalala ang pabalik. Kahit dinaanan ko... dahil hindi ako familiar ay agad kong nakakalimutan.
Itinuro naman nila ang daanan kaya nakabalik kami sa restaurant.
"Pasok na po muna tayo sa VIP room?" sumenyas pa na pasok muna ako pero umiling ako. Hindi pa ako kontento sa paglalakad ko.
Nang may iyak na umagaw sa atensyon ko ay agad kong hinanap. Hindi iyak ng tao, iyak ng pusa. Nahanap ko iyon lagpas sa boundary ng restaurant. Sa kanal na b
