22

1387 Words

Chapter Twenty-two "Anshil, nakita ko na naman iyong kalaban ng gobyerno," mahinang bulong ko kay Anshil habang papasok kami. Nakita ko kasi si dad sa paanan ng hagdan. Natawa ang fiance ko, pero hindi si daddy. "Milanie Feliz, matanda na ako pero malinaw pa rin ang pandinig ko. Anong kalaban ng gobyerno? Kung kalaban ako... ikaw rin! Anak, huwag mo namang kalimutan. Iisa lang ang mukha natin. Girl version kita," nanulis ang nguso ko. "Ang malas ko naman, Anshil. Pwede namang si mommy na lang ang kamukha ko eh." "Niloloko mo na naman ang daddy mo, Milanie Feliz," saway ni Anshil. He's so gentle while talking to me. Sana lang kapag sa kama na ay walang gentle-gentle. Parang bet ko iyong binabalibag ako. "Maiiwan ka rito today. I need to work. Ang mommy mo muna ang bahala sa 'yo. Huwag m

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD