(While reading, kindly play the Song Stay by Daryl Ong)
Iyak ako ng iyak habang pinagmasdan si sunget na naka higa, walang malay.
dalawang ilaw ang nakatuon sakanya sa bandang uluhan, at mga pangalan ng kaniyang mga kaanak ang nasa ibabaw ng kaniyang hinihigaan.
kahit isang baldeng luha pa ang ilalabas ako sa aking mga mata, pero hindi ko maibsan ang sakit sa aking puso!
hindi ko tanggap na wala na siya! hindi ko kaya! paano na ako?
mas lalo lang lumakas ang aking hikbi nang bigla kong naalala ang mga nagdaan saamin
mula simula, hindi ko inakalang aabot kami dito, hate na hate ko siya mula pa sa umpisa
tama nga ang sabi nila, The more you hate, the more you love
halos wala na akong maibugang luha sa aking mga mata, wala na, wala na akong lakas na maiharap sa tinatawag nilang bukas,
