Agad naman kaming sumunod ni mama sa persyento.
ramdam ko ngayon ang kaba, kung totoo man na siya ang dahilan kung bakit naaksidente si sunget, kung siya man ang nagtangka sa buhay ni sunget
wala na akong magagawa doon, handa kong isakripisyo ang sarili kong tatay, maging malinis lang ang aking kalooban, hindi kakayanin ng konsinsya ko na manatili nalang at kampihan ang may sala
pero ang hindi ko lang talaga maintindihan, bakit? bakit kailangan pang manyari sakin to? bakit kailangan pang mangyari sa amin to?
tadhana? bakit ba ang sama mo sakin? bakit ba palagi mo nalang akong pinapahirapan? bakit ako pa?
hindi ko namalayan, nakarating na pala kami ni mama sa tapat ng persinto, nakita namin doon si papa, nakaposas parin, kasama ang isang taong labis kong kinamumuhian, isang taong sumi
