Chapter 89
Cindy’s POV
Mabilis siyang bumaling sa aking atensyon. Sa puntong ito ay pansin na pansin ko ang maseryoso niyang mga tingin na alam kong kailanman ay hinding—hindi siya nagbibiro sa binitawan niyang katatagan. “Stop acting like you know nothing Cindy. Alam ko. Alam kong ramdam mor in. Alam kong ramdam mo rin ang nararamdaman ko. Pakiusap, pakiusap sabihin mo na sa akin at nang hindi ako aasa sa wala. Sabihin mo sa aking gusto mo rin ako at nang mapanatag na ang aking loob!”
Wala akong ibang magawa kung hindi ang mapalunok na lamang ng sarili kong laway. Sa puntong ito ay nanatili lamang akong nakatingin sa kaniyang mga mata. Ni hindi ko man lang magawang magbitaw ng anumang salita. Ni paglunok ng sarili kong laway ay nahihirapan akong gawin gayong pansin na pansin ko ang p
