Jessie’s POV
Ramdam ko ang malambot na kama kung saan ako nakahiga ngayon. Sa puntong ito ay ramdam na ramdam ko pa ang pagod dahil sa bagay na ginawa namin ni Kalil kanina. Ni hindi ko pa kayang bumangon at kung maari lamang ay mananatili lang akong humiga sa kama na ito buong araw.
“Mahal kong reyna,” rinig kong sambit ni Kalil. Hindi ko man tanaw ngunit alam kong sobrang lapit ng kanyang bibig ngayon sa aking presensya.
Hindi ako sumagot sa sinabi niyang iyon sa halip ay mas lalo ko lang iginiit ang aking presensya sa malambot na unan na hinihigaan ko ngayon. Pakiramdam ko ay napakaraming lakas ang nawala sa aking katawan. Daig ko pa yata ang sumabak sa matagal na giyera sa pagod na aking nararamdaman ngayon.
“Gusto mo bang matulog pa nang matagal sa kamang ito?” rinig kong bulong
