“Hep! Hep! Hep! Bakit kayo magtatabi ng upo?” sita ni Daddy sa amin ni Zyrus.
“Daddy??” mahinang reklamo ko.
Oo nga at kami-kami lang ang nandito, pero nakakahiya pa rin. Hindi na kami mga bata niy Zyrus. In fact, pwede na nga kaming gumawa ng bata.
“Love. Pinagtri-tripan mo na naman ang mga bata,” kontra ni Mommy sa kanya.
Nagkibit-balikat lang si Daddy, at saka lang naupo si Zyrus sa tabi ko. “Sana lang, hindi na kayo lumaki. Naging bata na lang kayo forever.”
Pagka-upo ni Zyrus, ay agad niya akong ipinagsandok ng pagkain. Nalulula ako. Although, hindi naman first time na magkakasabay kaming kumakain nang ganito, pero first time na kakain kami ni Zyrus na legal at official na may relasyon na.
Kung kanina ay gutom na ako, ngay
