"Jazerine..."
Nilingon ko si Dos, at saka siya sinamaan ng tingin.
"Ano na naman?" angil ko sa kanya.
"Sungit naman... akala ko ba gusto mo kapag tinatawag kitang Jazerine?"
"Alam mo... hindi ko kasi alam kung nang-iinis ka na lang sa pagtawag sa akin ng pangalan ko, eh," sarkastiko kong sagot.
"Grabe ka sa akin. Naglilihi ka na ba?"
Tumikwas ang isang kilay ko.
"Excuse me? Hindi mo pa ako pinapakasalan, gusto mo may laman na naman? Saka sabi ni Dra.Pascua, hindi pa pwede, di ba? Nasa therapy pa ako."
Sumimangot si Dos, "tagal naman."
"Pwede pang magbago ang isip mo, hindi pa tayo kasal. Pwede ka pang umatras," pananakot ko sa kanya.
"Ay, hindi 'noh? Ang ganda-ganda nitong anak ko, eh..." sabi niya, tapos ay kinalong si Marthina. Pagkatapos ay tila maamong tupa na tumingin sa ak
