TINY POV
Kahit ilang beses na nilang kinukuha ang anak ko pero pakiramdam ko naninibago pa rin ako. Sa tuwing schedule nilang mag-alaga sa bata ay nakakaramdam ako ng panghihina dahil hindi pa man ito nakakaalis sa bahay ay namimis ko na ito kaagad.
Gusto ko sanang magreklamo dahil sa tuwing schedule nila sa pag-aalaga ay masyado silang maaga. Minsan ay gusto ko ng magalit dahil kahit tulog pa ang anak ko ay kinarga talaga ni Kristina pasakay ng kotse para dalhin ito. Ngunit pinigilan ko na lang ang sarili hangga't hindi pa kasal si Jonathan at Mariela.
Naging maayos naman ang pag-aalaga nila sa anak ko. Pero minsan ay hindi ko maiwasang magselos dahil kung makaasta ito sa anak ko ay pakiramdam nito ay siya ang tunay na ina.
"Ayos ka lang?" nag-aalalang tanong sa akin ni Jonathan nang
