Maganda ang panahon ngayon dito sa New York City. Isang semester na lang at makakagraduate na ako ng aking short degree ng Business Administration.
Kapag binabalikan ko sa aking alaala ang mga nangyari one and a half year ago masasabi kong masakit, malungkot pero sa kabila nuon may halo parin namang saya.
Minsan talaga kailangan mong maging malungkot para maging masaya ang iba.
At masasabi kong it's worth the pain and the sacrifices.
Three months from now ga-graduate na ako at makakabalik na ng Pilipinas.
I have no plan to leave the country pero may mga bagay na hindi talaga maiiwasan.
Minsan kailangang mong lumayo para makalimot!
Natigil ako sa malalim na pag iisip ng mag ring ang phone ko.
"Kamusta kana?Kailan ka uuwi miss na miss na kita." Malambing ngunit nag-aalala naman an
