ROSETTA FLORES
WALANG araw na hindi ko naiisip si Boss. Gabi-gabi rin akong nagdadasal na sana, maayos ang kan’yang kalagayan kung saan man s’ya ngayon. Minsan sa sobrang lungkot ko dahil nga namimiss ko na s’ya, naiiyak ako lalo na tuwing gabi. Kagaya na lang ngayon, kakapunas ko lang ng mga pisngi ko. Naka-upo ako sa kama at naka-titig sa buwan kung saan nasisilayan ko sa labas ng aking bintana.
Marahan ko ring hinihimas ang aking tiyan. Ilang linggo na ito. Hindi pa halata ang umbok kaya maliban kay Rocky, walang kaalam-alam ang mga ka tribo ko na buntis na ako.
Natulog akong basa ang aking mga pilik mata at nagising ako kinaumagahan nang binulabog ako ni Manang Esmeralda. “Ay basta pumunta ka na lang doon sa bahay ninyo…” Tinanong ko kung bakit minamadali n’ya akong bumangon pero
