KABANATA 83:
TAHIMIK lang ako habang nakikinig sa kanya. Hindi nagsasalita pero tahimik na lumuluha. The more I hold my tears, the more it shows. Nahihiya ako na tumingin sa kanya. Hindi lang iyon kundi ang dalawa kong kaibigan ay nasa hindi kalayuan. Siguro napapansin nila ang kanina ko pang pagyuko at pasimpleng punas saking pisngi. Wala akong magawa, talagang tumutulo, e.
“Do you want to go inside? I’ll cover you so they won’t see,” namamaos niyang sabi. Tumango ako kahit na nakayuko. Tumayo ito at humarap na sakin. Unti-unti akong tumayo.
“O, papasok na kayo?” tanong ni Yenny.
Hindi ako nakasagot dahil alam kong manginginig ang boses ko kapag ginawa iyon. Nakayuko si Lucas at dinudungaw ako. Bumaling din siya sa kila Yenny at siya na ang sumagot.
“Yup
