Nakaupo lang ako sa kama at nakatingin lang kay Mr. Muller na kanina pa palakad-lakad sa harapan ko habang sapo ang kanyang noo at paulit-ulit na nagmumura. Ganito na siya pagkapasok na pagkapasok namin sa kwarto; nawala na ang malambing at mabait niyang mukha. “I have to think of a way para malusutan ‘to,” bulong niya bago tumingin sa akin pagkatapos ay umiling na naman. “Pero paano?”
“S-Sir, kumalma po muna kayo. Huwag n’yo na po munang isipin ‘yon,” sambit ko na lang sa kanya dahil mukhang ako ang napapagod sa ginagawa niya. Pati ako ay nadadamay na rin sa pagpa-panic niya. “Sa ngayon po, ang isipin natin ay ang honeymoon. Malapit na ‘yon,” dagdag ko pa para ipaalala sa kanya ang napag-usapan namin noong nakaraan tungkol sa passport ko. Wala pa kasi akong passport.
“Oh, about that, yo
