“Are we thinking the same thing?” pabulong at tila lasing na tanong ni Brandon.
Napalunok ako. Gusto kong sabihing oo, pero pinipigilan ko ang sarili ko. Alam ko na kapag lumabas mula sa bibig ko ang salitang iyon, hindi ko alam kung makakaya ko pang pigilan ang sarili ko sa maaari pang mangyari bukod sa halik. Mas nananaig ang kagustuhan ng katawan ko kaysa sa isip ko. May malakas na puwersa na nag-uudyok sa akin para bigyan ng tugon at kasiyahan ang gusto ng katawan ko.
“Silence means yes, isn't it?” tanong uli ni Brandon kahit pa hindi ko pa naman nasasagot ang unang tanong niya.
Ibinuka ko ang mga labi ko para sana kontrahin ang sinabi niya. Pero tila mas nakakita siya ng pagkakataon na gawin ang gusto niya. In an instant, nasa loob na ng bibig ang dila ni Brandon.
Namilog ang mg
