Hinihila na ang mga mata ko ng antok. Pero ayaw kong pumikit. Baka kapag sa oras na ipinikit ko ang mga mata ko, magdere-derecho na akong makatulog. Hindi pwede iyon! Hindi ako pwedeng makatulog at magtagal sa kuwartong ito. Mas lalo namang hindi pwedeng magising si Brandon na nandito pa rin ako sa tabi niya. Kung maaari nga lang ay hindi na niya maalala na may nangyari sa aming dalawa sa araw na ito.
Posible kaya Iyon? Di ba sabi naman nila kapag lasing ang isang tao hindi niya alam ang nangyari o nakakalimutan na niya?
Sana nga. Dahil hindi ko alam kung paano ko haharapin si Brandon pagpasok sa Lunes sa Verizon.
Bahagyang gumalaw si Brandon kaya naalarma ako. Kailangan ko nang kumilos para makaalis na ako.
Dahan-dahan kong nilingon si Brandon. Gusto kong siguraduhin na tu
