“Hindi ka na yata nahintay ng mga kapatid mo. Nakatulog na yata sila,” komento nung driver habang nagbibilang ako ng pambayad ko sa kanya.
Nag-angat ako ng ulo. Nakita kong nakatingin iyong driver sa madilim naming bahay. Ang tanging ilaw lang na nakasindi ay ang sa tapat ng main door sa labas.
“Mukha nga po,” sabi ko na lang, “eto pong bayad ko,” sabay abot ko sa kanya ng pera, “sinobrahan ko na po iyan. Salamat at isinakay n’yo ako kahit pagarahe na kayo.”
“Thank you,” nakangiti naman niyang sagot.
Bumaba na ako mula sa taxi at saka naglakad na papasok sa bakuran namin. Wala ang truck sa normal niyang pinaparadahan. Siguro ay nagdeliver na si Tatay. Medyo napaaga yata ang alis niya ngayon? O baka naman kakaalis lang din niya bago ako dumatinng ngayon.
Ibig sabihin, wala akong tag
