KABANATA 51

1257 Words

"Fidel! Asawa ko!" bulalas niya pagkakita sa asawa na noon ay nakahiga sa maliit na papag ng kubo. Umiiyak na agad niyang nilapitan ito. Ito naman ay tila hirap na hirap at nais na bumangon para salubungin siya. Mabilis siyang lumapit dito at agad itong niyakap. "A-Asawa ko, b-bakit ka pa nagtungo dito? Delikado baka makita ka nila baka pati ikaw ay mapahamak pa." tila nahihirapang wika ng kanyang asawa at pinipilit ang sarili na bumangon. "Huwag mo na akong alalahanin. A-Ano ka ba ganyan na nga ang kalagayan mo ko pa talagang inaalala mo. Tsaka huwag ka na lang b-bumangon wag ka nang kumilos, ako na ang bahala. Kailangang magpagaling ka alam mo naman ay ikaw na lamang ang ang buhay ko dahil iniwan na tayo ng ating anak. Tapos pati ikaw mawawala pa." Naiiyak na pahayag niya dito. "A

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD