Chapter one hundred thirty nine
MONICA’S POV’S
Nakahanda na daw ang kwarto namin ni Jao
Kakatapos ko lang maligo at inaayusan na nila ako ngayon, banal ang tradisyon nilang ito kaya kailangan sumunod ako sa lahat ng patakaran nila
Hindi ko pa nakikita si Jao simula ng magpunta ako dito sa imperyo nila dahil kailangan mamaya pa kami magkita
Kinakabahan ako na nalulungkot hindi ko alam kung bakit
“ Napakaganda niyo po kamahalan”
“ Salamat”
Maayos na ang lahat sa akin hinihintay ko na lang na tawagin nila ako sa kwarto upang mag umpisa na ang tradisyon
Nakasuot ako ng puting pantulog ng kagaya kay mama
Ganito ang pantulog ng isang reyna napakaganda at ang sarap sa pakiramdam ng tela
Ilang minuto na akong naghihintay ngunit hindi pa nila ako tinatawag, dapat kanina pa ako naroon a
