Chapter one hundred forty
MARGO’S POV’S
Kahit papaano naeenjoy ko ang pamamalagi dito kahit na walang mapasyalan
May mga magagandang tanawin na man at ang mahalaga kasama ko si Jao ngayon, hindi na ako masyadong naiilang sa kanya
“ Tinuro sa akin ni lola kung nasaan ang palengke magbabike na lang ako”
“ Isama mo na kase ako”
“ Iisa lang yung bike, ako na lang”
“ Bakit ginagawa mo parin yung tungkulin mo noon para sa akin? Ako na dapat ang proprotekta sayo, ako na dapat ang mag aasikaso sayo hindi ikaw Margo”
“ Mas sanay ako na ako ang gumagawa kesa ipagawa sa iba”
“ Margo masanay ka sa akin, tayo na ang magkasama dito”
“ Ayoko parin”
“ Hays ang tigas ng ulo”
“ Sige na ngayon lang to aalis na ako”
Wala syang nagawa hindi rin sya pwedeng umangkas sa akin dahil malayo ang paleng
