TUMAYO agad ako sa pagkakaupo sabay hinarap s’ya. “S-Sorry! I completely forgot!” natarantang sambit ko pero tinititigan lang n’ya ako sa normal na expres’yon na parang wala akong nagawang mali.
Pero tila pinipigilan n’yang pumakawala ng kahit anong pangit na reaks’yon ngayon. Lagot, talagang nakaligtaan kong dapat… nasa office n’ya ako ngayon! Bakit ngayon ko lang naalala?! Na-carried away ako sa kuya n’ya dahil nga nagaalala akong wala s’yang kinain kanina pa!
“Forget about what?” mahinahong tanong n’ya sa ‘kin habang napapansin kong pasalin-salin ang tingin n’ya kay Hujo tapos sa ‘kin naman.
“K-Kasi… dapat sabay tayong kakain ngayon,” mabilis kong tugon na’ng mag-tama ang aming mga mata. Ilang segundo s’yang nakipagtitigan sa ‘kin hanggang sa bigla na lang s’ya tumalikod. “Logan?”
