NANATILI pa ako sa kanilang magarang living room sa loob ng ilang mga minuto. Binigyan pa ako ng mga maid ng masarap na miryenda habang hinihintay kung kailan ibibigay ang paborito kong t-shirt.
Tahimik kong kinakain ang lemon pie. Uubusin ko talaga ‘to dahil nagugutom na rin kasi ako. Hindi na nag-pakita sa ‘kin ang may sumpong na Logan. Alam kong na b’wisit ‘yon sa pagmumukha ko dahil hindi n’ya rin inaasahan ang pag-sulpot ko rito. “Thanks for waiting, Miss Yucefina!” Napa-titig ako sa pintuan habang sinisipsip ‘tong straw para inumin ang napakalamig na ice tea.
Nakita kong mabilis na humahakbang si Junellah papunta sa kinaroroonan ko.
“It’s completely clean. Med’yo natagalan lang ng ilang minuto sa pag-d-dryer,” naka-ngiting usal n’ya na’ng umupo sa aking harapan at nilapag ang hawa
