“I… couldn’t speak properly.” Mas hininaan n’ya pa ang ka’yang malalamin na boses. It sounds so husky to my ears. Bahagyang nanayuan ang mga balahibo sa likod ng aking batok.
Pilit naman akong tumikhim kahit kinilabutan ako na hindi ko naman sinasadya. “Lumapit ka sa akin, please?” pagsusumamo n’ya. I don’t want to move my legs pero kusa na lang iyong gumalaw na parang na-hypnotize din yata sa tinig n’yang dinuduyan ang aking mga tainga.
He leaned forward and tapped the bed sheet sa paanan n’ya banda. He rested his back on the head board again. Huminto ako sa gilid ng kama kung saan n’ya natapik banda. Inangat n’ya ako ng kumiskislap na tingin.
He look so tired. Halos babagsak na ang kan’yang mga mata. Bahagya kasing naka-baba ang kan’yang mga talukap kaya hindi iyon dilat na dilat.
