HANGGANG SA magising ako kinabukasan ay ‘yon pa rin ang laman ng isip ko: ang tweet ni Ayden at ang sinabi niya kagabi. Hindi pa rin mawala-wala ang sinabi niya sa aking isip. Parang may sarili itong buhay at kusang bumabalik sa utak ko. Shet naman, oh! Ang laki pa ng eyebags ko! Bwiset talaga!
Paano ko siya haharapin ngayon? Gaya pa rin ng dati? I mean, hindi niya naman alam na nangso-stalk ako sa account niya so. . . argh! Bahala na nga! Putangina.
“Girl, ba’t ang laki?” turo ni Jessile sa eyebags ko nang madaanan ko sila habang papasok sa room. Napanguso ako sa narinig. Halata ba talaga? Kasalanan ‘to ng tweet ni Ayden! Leche!
Nakatambay ang mga kaibigan ko sa labas habang nakatingin sa quadrangle. Pansin kong wala sina Heziah at Jannah.
