“SALAMAT SA paghatid, Hendrix.” I gave him a small smile. Medyo, okay naman. We talked for a little while sa Urban. ‘Di ko masabing komportable na talaga ako kapag kasama siya, pero keri lang naman. Hendrix returned the smile I gave. Napatingin siya sa aking likuran kung saan naroon ang bahay namin at muli akong binalingan ng tingin.
“So. . . tomorrow again, Frostine?” He scratched the back of his head. Tomorrow? Gagala na naman kami? Pero si Ayden. . . nahihiya naman akong tanggihan si Hendrix. I can see kung gaano siya kadeterminadong mabalik ang closeness namin noon. Tumango na lang ako. Sumilay ang malawak na ngiti sa kanyang mga labi.
“Nice. See you!” He waved at me and urged me to go inside. “Pasok ka na.” I waved before turning my back to leave. Ni-loc
