NATAPOS ANG Sabadong iyon na medyo ewan. Okay lang naman. Nawala naman ‘yong awkwardness a pagitan namin ni Ayden. Nasanay na rin ako sa panlalandi niya sa akin. May mga pagkakataon na sumisimple siya kagaya na lang ng paghahaplos sa legs ko. Tangina, ang rupok ko! Hinayaan ko lang siya! Ba’t ang hina ko pagdating kay Ayden? Baka isipin niyang kaladkarin akong babae. Argh!
“Hey, Snow.” Muntik na akong mapatili nang may nagsalita habang papalabas ako ng gate. Nanlaki ang aking mga mata nang makita si Ayden sa aking harap. Anong ginagawa niya rito? Pinanlakihan ko siya ng mga mata.
“Ba’t ka nandito?” nagtatakang tanong ko sa kanya at tiningnan ang relo kong pambisig. It’s still 6:18. Ang aga niya naman ‘ata? Usually kasi mga alas-syete na siya darating sa school.
