NAGISING si Sanya dahil sa sinag ng araw na tumama sa kanyang mga mata. Marahan siyang nagmulat ng mga mata at walang ingay na naghikab. Marahan siyang bumangon at nag-inat ng katawan.
She feel alive. Mula nang mamatay ang ama niya ay ngayon lang ulit siya nakatulog ng maayos. Umalis siya mula sa sofa at naglakad papunta sa glass wall malapit sa may grand piano. Hahawiin na sana niya ang kurtina nang magsalita si Ethan mula sa kanyang likuran
"Don't open it," anito.
May ngiti sa mga labing nilingon niya ito. "Gising ka na pala. Good morning, Ethan!"
Tipid siya nitong nginitian. "Good morning,"
Hindi niya mapigilang magkunot ng noo nang makita niyang halos balot na balot ang katawan nito. Isang makapal na jacket at makapal na jogger ang suot nito. Humakbang siya palapit dito at sinapo ang noo nito.
"May sakit ka ba?" pero normal lang naman ang temperature nito.
Inalis nito ang kamay niya. "Magluluto muna ako ng umagahan bago ka umalis." Nagtungo ito sa kusina.
May pagtatakang sinundan ni Sanya ng tingin ang binata. Kailan ba niya ito nakitang lumabas ng bahay ng ganitong oras?
"Don"t you like sun?" tanong niya na sinundan ito sa kusina.
"Nope," mabilis nitong sagot.
Naglabas ito ng bacon at ham mula sa refrigerator at inumpisahan iyong lutuin. "What do you want to drink, coffee or milk?" maya'y tanong nito.
"coffee, please."
"Dark or with cream?"
"With cream."
"Coffee with cream coming up!" Naupo siya sa stool at pinanood lang ito sa bawat kilos na ginagawa nito.
Hindi pa rin maiwasang magtaka ni Sanya kung bakit balot na balot si Ethan sa umaga at pagdating naman sa gabi ay hindi. HIndi kaya isa itong bampira? gusto niyang matawa sa sariling naisip. 2021 na, ngayon pa ba siya maniniwala sa mga bampira?
"Why you're smiling?" kunot ang noong tanong ni Ethan. inilapag nito ang tasa sa harapan niya.
Nagkibit siya ng balikat. "Do you believe in vampire?"
Lalong nangunot ang noo nito sa tanong niya. "Vampire? Why did you suddenly ask that?"
"Iniisip ko kasi na baka isa kang bampira,"
"Ako? bakit mo naman naisip na isa akong bampira?"
"Because I think you're afraid of the sun," pranka niyang sabi.
Tinalikuran siya nito at pinagpatuloy ang pagluluto. "What if I'm afraid of the sun?"
"Are you?" balik tanong niya.
HInarap siya nito at tipid na nginitian. "I'm not." Inilapag nito ang nilutong ham at bacon.
She about to ask him again when suddenly a man came. "Ethan-," nahinto ito nang mapansin nito ang prisensya niya.
"Ohh! May bisita ka pala?" makahulugan siya nitong tiningnan mula ulo hanggang paa.
Alam ni Sanya ang tingin na ibinigay nito sa kanya. Iniisip nito na merong namagitan sa kanila ni Ethan dahil suot niya ang damit ni Ethan.
"Ahh, yes! Sanya, this is Dillon my cousin. Dillon this is Sanya-"
"She's the thief you're talking about?" putol ni Dillon sa iba pang sasabihin ni Ethan. Nakita ni Sanya na pinanlakihan ni Ethan ang pinsan nito.
"So, naikwento mmo na pala ako sa kanya,Ethan?" I hope you tell her the goood things about me." Aniya na kinagat ang ibabang labi.
"Of course, he told me the only good things about you. noong una hindi ako naniniwala nang sabihin niyang, you look like an angel kaya ayaw ka niyang isuplong sa pulis, pero ngayong nakita na kita ng personal pwede na akong maniwala." naka ngising sagot sa kanya ni Dillon. PInamulahan naman ng mukha si Ethan.
"Really?"
"Yeah. Anyway, nice meeting you, Sanya." inilahad ni Dillon ang kamay sa kanya para makipag-shake hands.
Tinanggap niya ang pakikipagkamay nito. "Same here."
Tumikhim si Ethan. "Follow me." Anito na umakyat sa ikalawang palapag.
nagkibit ng balikat si Dillon at nakangising sinundan ang pinsan nitong si Ethan.
"WHAT was that?" natatawang tanong ni Dillon pagkaakyat nila. "Don't tell me you're jealous?" ani pa nito.
"I'm not. Anyway, why are you here?" pag-iiba ni Ethan sa usapan. Ayaw niya na pag-usapan nila si Sanya, dahil alam niya kung ano ang natakbo sa isip nito sa mga oras na ito.
Pero tila nahalata naman nito ang pag-iwas niya sa usapan. "Don't change the subject, Ethan."
"i'm not jealous, okay? now, why are you here?"
Muli itong natawa at pinaningkitan siya ng mata. "Why she's here?" tanong nito imbis na sagutin ang tanong niya.
"Kailan ka pa nagpahintulot na may ibang taong matulog dito sa isla mo?" dagdag nito.
Alam kasi nito na may ibang taong matutulog sa isla niya lalo pa kung hindi kamag-anak.
"I know what you're thinking, Dillon. Walang nangyari sa amin kung 'yan ang iniisip mo. I let her stay here last night kasi delikado na sa kanya kung pauuwi ko pa siya ng dis-oras ng gabi."
Lalo itong nangisi. "Why you're so defensive?"
"I'm not,"
"Yes you are. Anyway, You have a good taste. Noong una hindi ko gustong maniwala noong sabihin mong she looks like an angel, but I am now."
Sinamaan niya ito ng tingin. He know his cousin it comes to woman. Maloko ito at matinik sa babae, mas mabilis pa ito magpalit ng babae kaysa magpalit ng damit. Alam din niya na ang mga tipo ni Sanya ang tipo nito sa babae.
Ngumisi ito. "Relax, wala akong balak na agawin sa'yo ang babaeng 'yon, dahil alam kong sa'yo lang siya interisado at alam ko rin na interisado sa kanya ang pinsan ko, ayokong saktan ang kalooban niya."
"Siraulo!" Natatawa siyang umiling.
"Anyway, nakausap ko na si Engineer Acosta. Pupunta siya rito sa susunod na araw para magkausap kayo," pag-iiba nito sa usapan.
"Okay, thank you!" Tinapik niya ito sa braso.
Maya ay sumiryoso ang anyo ni Dillon. "Alam ba ni Sanya ang tungkol sa kalagayan mo?" maya'y tanong nito.
Mabilis siyang umiling. "Hindi at wala na akong balak pa paabutin pa 'dun,"
"Why not? Natatakot ka ba na biglang magbago si Sanya at hindi na siya bumalik balik dito?"
"Hindi ko iniisip yan," nginitian niy ito. "it doesn't matter to me whether she comes back here or not." aniya. Pero may bahagi sa puso niya ang hindi niya maintindihan kung bakit siya nakaramdam ng lungkot kung isang araw hindi na bumalik pa si Sanya rito sa isla.
Pero hindi dapat siya umasa sa kung ano, dahil wala rin siyang kasiguraduhan kung hanggang kailan siya pagtatyagaan na punta-puntahan ng dalaga. She like Sanya, but he don't want to take the risk lalo pa kung s*x lang ang gusto nito.
"Paano aalis na ako." Si Dillon na sinipat ang suot nitong orasang pambisig. Sumunod siya rito nang mauna na itong bumaba. Nandoon pa rin si Sanya sa pwesto nito nang iwan nila ito kanina.
"Aalis ka na agad?" kunot ang noong tanong ni Sanya kay Dillon.
"Yeah, ayaw kasi ni Ethan na may istorbo," natatawa namang sagot ni DIllon. Kahit kailan talaga alaskador ito.
"Just kidding, may trabaho pa kasi akong kailangan gawin, baka magalit sa'kin ang CEO." Nakakaloko pa itong tumingin sa kanya.
"Just leave." Pagtataboy niya rito.
"See? Anyway, nice meeting you again, Sanya." Muling nakipagkamay si DIllon kay Sanya.
"Galingan mo, Pinsan," anito na lumabas na.
"Pagpasensyahan mo na si Dillon, siraulo talaga 'yun kung minsan."
Nakangiting umiling ito. "Okay nga siya eh, I like him."
"You like him?" biglang nakaramdam ng kaba si Ethan. Pero sino nga naman ba ang hindi magkakagusto kay Dillon?
Tumango ito. "Yes, but not the way I like you, Ethan."
Naramdaman niya ang pag-init ng mukha kaya mabilis siyang umiwas ng tingin dito.
"Kiligin ka lang, Ethan, dahil araw-araw kitang pakikiligin,"
Hinawakan niya ang batok. "Silly. Ipagpatuloy na lang natin ang pagkain." Aniiya na naupo at pinagpatuloy ang naudlot na pagkain
Pagkatapos kumain ay agad niyang niligpit ang pinagkainan nilang dalawa ni Sanya. Inaasahan niya na uuwi na ito pagkatapos mag-umagahan pero hetot abala itong manood sa television ng netflix. Nakaupo ito sa sofa at walang pakialam kung malantad man ang makinis nitong binti. Abala rin ito sa paglantak sa nakuha nitong chichirya mula sa cabinet sa kusina.
"Halika Ethan, ang ganda ng palabas." anyaya nito sa kanya. Tinapik nito ang espasyo ng inuupuan nito.
"Anong palabas?" aniya na naglakad palapit dito at naupo sa tabi nito.
"s*x/Life." umusog ito palapit sa kanya at halos magkadikit na magkadikit na ang mga katawan nila.
Sa isang oras na panonood nila ni Sanya ay hindi niya magawang mag-focus sa pinanonood dahil sa presensya ng dalaga. Talagang inuubos nito ang kontrol niya sa sarili.
Kunot ang noong tiningnan siya nito nang tumayo siya. "May kukunin lang ako," pagsisinungaling niya rito.
Nginitian siya nito. "Okay, balik ka kaagad para masubaybayan mo ang palabas." anito na muling ibinalik ang mga mata sa pinapanood.
Malalaki ang mga hakbang na umakyat siya sa kanyang kwarto at dumiretso sa banyo. Nasapo niya ang noo nang makita ang ibaba ng kanyang puson. There was a bulge! Wala naman ginagawang kapilyahan sa kanya si Sanya, pero heto ngayon buhay na buhay ang p*********i niya dahil sa simpleng pagkakadikit lang ng mga balat nila.
Oo, sinabi niya rito na ginagalang niya ito kaya ayaw niyang patulan ang nakakaloko nitong alok, but he is not a saint para hindi makaramdam ng ganito. Marahas siyang nagpakawala ng isang buntong-hininga at nailing. Siguro kailangan lang niyang pakalmahin ang sarili.
Binuksan niya ang gripo sa may lababo sa mababang temperatura at agad na naghilamos ng mukha. Pero nakakailang basa na siya ng malamig na tubig ay hindi pa rin kumakalma ang ibabang bahagi ng katawan niya. Hindi siya palamura, pero sa pagkakataong iyon ay gusto niyang magmura. His manhood wouldn't go down! Iba talaga ang ipekto sa kanya ng prisensya ni Sanya.
"This is crazy," anas ni Ethan na binaba ang jogger at underwear niya.
He begun stroking his manhood. Nag ipikit niya ang mga mata walang ibang imahe ang pumasok sa isipan niya kundi si Sanya. Mabilis na tumaas-baba ang kamay niya roon. Higit na nanigas ang kanyang p*********i nang maalala ang s*x na inalok nito sa kanya.
Sh*t, sh*t. He couldn't stop thinking of Sanya. Ini-imagine niya ngayon ang dalaga na nasa kandungan niya ito at nagtataas-baba habang sumasabay ang malulisog nitong mga dibdib sa bawat paggalaw nito.
Sinubukan ni Ethan na huwag umungol ng malakas habang nalalapit na siyang labasan. Ayaw niyang marinig siya ni Sanya na may ginagawa siyang milagro at ito ang ginagawa niyang instrumento. And when he came, muli niyang binasa ng malamig na tubig ang mukha niya.
This is not good, kailangan niya nang paalisin si Sanya bago pa niya makalimutang pigilan ang sarili. Nakailang beses pa siyang naghilamos bago nagpasyang balikan si Sanya sa sala.
"Why took you so long?" agad nitong tanong.
"You need to go home now," aniya rito. Hindi niya ito gustong ipagtabuyan, pero kailangan niyang gawin iyon.
Naguguluhang humarap ito sa kanya. "Bakit? Nagbi-behave naman ako,"
Alam niyang wala itong kapilyahan na ginagawa, pero ang isip niya hindi magawang kumalma.
"May problema ba?" tanong nito.
Oo malaki ang problema ko ngayon at dahil 'yon sa'yo. Gusto sana niyang sabihin dito, pero sinarili na lang niya.
"May darating kasing bisita rito," pagsisiungaling niya. "isa pa, kailangan mo na rin umuwi baka nag-aalala na sa'yo ang magulang mo."
"Pero ayoko pang umuwi," parang batang sabi nito.
"Please, Sanya. Bumalik ka na lang sa ibang araw."
Nalungkot ang ekspresyon ng mukha nito. "Okay, wala naman na ako magagawa kung ikaw na ang nagpapaalis sa'kin." Tumayo na ito at dumiretso sa banyo para magpalit ng damit nito.
"Hindi kita gustong paalisin, believe me," aniya nang lumabas ito sa banyo. "Kailangan lang talaga ngayon—,"
"Your cellphone." Inilahad nito ang kamay sa harap niya.
"My cellphone?" kunot ang noong tanong niya.
"Ilalagay ko ang number ko, Ethan."
Kusang kumilos ang kamay niya para dumutin ang kanyang cellphone mula sa bulsa ng suot niyang jogger at iniabot sa dalaga. Mabilis nitong tinipa ang numiro nito at agad namang nag ring ang cellphone nito.
"I will call you later, alis na ako." akma na itong tatalikod nang may naalala. Mabilis siya nitong binigyan ng halik sa kanyang mga labi bago ito tuluyang lumabas ng bahay.
Mariin namang napapikit si Ethan kasabay nang pagsapo niya sa sentido at nakangiting umiling sa huli.