MAHIHINANG YUGYOG ANG nagpaggising sa akin ng mga sandaling, at mukha ni Ate Neri ang nabungaran ko.
"A-ate,"
"Ba't 'di mo sinabing nakauwi ka na? Kung 'di pa nabanggit ng guard, hindi ko malalaman,"
"S-sobrang sama na kasi ng pakiramdam ko,"
"Kumain ka muna tapos uminom ka ng gamot para tuloy-tuloy na ang tulog mo." Tumayo siya at hinigit ang foldable table at inilatag nito harapan niya. Kinuha niya sa tray ang pagkain saka ibinigay sa akin nang makaupo na ako. Nakita ko rin ang gamot sa gilid kaya kinapa ko ang aking sarili, talagang mainit nga. Lumabas na ang sama ng pakiramdam ko.
“Salamat, Ate. Ikaw lang ang meron sa akin sa bahay na ito,”
“Aba’y sino ba ang magtutulungan kung hindi tayo lang. Saka ibinilin ka sa akin ni Ma’am.” Ngumiti ako sa kan’ya saka ako sumubo.
Hindi umal
