“EVA! ‘YONG SINANGAG pakibilisan!” Lumingon ako sa kahera ng kainang pinagtatrabahuhan ko.
“Opo!” sagot ko agad sa kan’ya.
Pinunasan ko muna ang pawis ko sa noo at leeg saka muling humarap sa nakasalang na sinangag. Ilang halo pa ako bago ko hinaon at inilagay sa tray na nakalaan para sa niluluto ko.
Isang linggo na rin simula nang pumasok ako dito sa kainang ito. Nasa tapat ito ng kilalang mall dito sa siyudad ng Calapan. Malapit lang sa Maynila. Bus at Ferry lang ang sasakyan. Pero okay na ako rito para magsimula ng panibagong buhay. Hindi ganoon kalayo, pero parang safe naman ako rito.
Eva nga pala ang aking ibinigay na pangalan sa may-ari ng kainan. Walang hininging requirements dito, basta marunong kang magluto ng basic, pasok ka, at siyempre masipag ka. Marami kaming customers d
