Chapter 47

1871 Words

JULIA “Wow. Iba din talaga eh no? Mapamalungkot o masaya ka, dito ka talaga tumatambay lagi at nakakalibre ng pagkain. Ang galeng! Kayo talagang magkakaibigan yung mga numero unong mga mashushufal yung fes sa buong mundo. Jusko, wala bang pagkain sa inyo at yang brownies ko yung pinagdidiskitahan mo? At hindi lang yon ha, libreng kape pa. Anong palagay mo sa bakeshop ko, pang ‘Kapwa ko mahal ko’ ganon?” sino pa ba? Wala namang ibang ganito magsalita sa amin kundi si Klarisse diba? Parang konti lang naman yung kinakain ko, ang dami na n’yang sinabi. Babayaran ko naman ‘to, di pa nga lang ngayon. Hintayin ko pa yung sweldo ko. “Babe, hayaan mo na. Kaibigan naman natin yang si Julia. At isa pa, parang gift na din natin sa kanya dahil 4th monthsary nila ngayon ni Tin.” ngumiti muna sa akin

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD