Azariah's POV
KINABUKASAN AY NAGISING ako na wala na sa tabi ang mag-ama. Kinain ng takot ang dibdib ko dahil baka mamaya ay kinuha sa akin nang tuluyan ni Gunner si Zelle. Magulo pa ang mga buhok ko at walang ayos ay mabilis na akong lumabas ng kwarto. Bumaba ako sa sala, wala sila. Pumunta ako sa kusina, wala rin sila. Ni walang sapin ang mga paa ko habang umiikot sa buong kabahayan hanggang sa makalabas ako. Napatigil lang ako sa paglalakad nang matanaw si Gunner na buhat si Zelle na ngayon ay nakangiti sa ama niya. Tila may humaplos sa puso ko habang pinagmamasdan sila. Hindi agad ako nakakilos sa pwesto ko, hindi ko rin maintindihan ang sarili ko kung bakit 'tila ako naestatwa lalo na nang makita ang mga ngiti ni Gunner sa anak niya. It was a genuine smile and his eyes were
