Twenty two.
"Ano 'yon?!" nanggigil na tanong ko sa kanya pagkasara ng pinto. Kanina pa ako nag pipigil sa kanya peronpinipigilan ko lang ang sarili ko dahil may ibang tao.
"Love," sabi niya at adyang hahawakan ako pero sinampal ko ang kamay niya. "Love naman.."
"Bwisit ka! Akala ko kung anong nangyari sayo! Kailangan mo ba talaga mag tawag pa ng ganon? Gumawa ka ng eksena!"
"I know, im really sorry love. Kaya lang kasi, tawag na ako ng tawag sayo pero Hindi ka sumasagot. Kailangan ko kasing uminom ng vitamins ko, It's already past ten o'clock, sapaw na sa oras."
Nakagat ko ata dila ko ng madiin. Ang galit kong mukha ay parang naging marshmallow. s**t. Yun ata yung sinasabi niyang kukunin niya.
"Vitamins?" tanong ko ulit kahit alam ko naman na.
Tumango siya at muling sinubukan na
