thirty six
thirty six
Kahit na nasaktan ko siya ay hindi niya pa rin ako hinayaan umuwi na mag isa. Inalala pa rin niya ako.
Ayoko sana pero naisip ko na ito na lang ang magagawa ko para sa kanya, ang masiguro niya na ligtas akong makakauwi. Ibibigay ko na sa kanya para sa peace of mind niya iyon.Walan nag sasalita sa amin. Ibinaba niya ako sa isang fastfood tulad ng sinabi ko. Walang salita na lumabas ako at hindi na siya nilingon pa, pumasok na ako doon sa fast food para bumili ng pagakain.
Naiiyak nga ako habang nakapila at naghihintay. Ang sakit ng puso ko. Wala naman akong sugat doon, pero, kumikirot ito. Para bang natapyasan ito, nalaglag at alam kong hindi ko na ulit makikita. Pinunasan ko ang pisngi kong may luha. Ang hirap pa lang i let go ang taong nagpapasaya sayo. Kahit p
