ANIMO nahipnotismo at natagpuan na lang ni Janna ang sarili na binuksan nang tuluyan ang pinto. Pinapasok niya si Zadkiel.
“Uhm, come in,” pagkuwan ay sabi niya.
“Thanks.”
“Kaso wala rito si Jin,” aniya.
“Uh, ang malas naman.” Napasintido si Zadkiel. “Bakit hindi ko siya matiyempuhan, hm?” Diretso ang pasok nito at lumuklok sa couch.
“Umalis siya after ng meeting with managers. Pero sabi niya, kung hindi siya makabalik after lunch at narito ka, magkita na lang daw kayo mamayang hapon sa conference meeting.”
“Aalis ako mamayang alas-tres, eh. I will wait for him.”
“Ha? Pero baka matagal pa siya.”
“It’s okay. Sanay naman akong maghintay. At baka naiinip ka rito, sasamahan kita.”
Natigagal siya. “Uhm, okay lang ako. Sanay na rin akong mag-isa rito.”
“Really? That’s a hilarious fact.
