ALAS-ONSE na ng gabi nakauwi sina Janna at Jin sa Maynila. Mahaba ang tulog niya sa kotse at hirap na siyang makatulog nang makahiga sa kama. Pareho naman silang nakatulog ni Jin dahil may driver. Nakainom na siya ng sleep aid pero hindi umobra.
Nakahilata siya at mariing nakapikit. Lalo siyang hindi makatulog nang biglang umukilkil sa kukoti niya ang narinig niyang sinabi ni Jin sa kausap nito sa cellphone noong paalis na sila ng lighthouse.
“I wanna rush it. Please give me the best lead to fix all of this mess before I lose control. I’m confused. I’m afraid to lose everything in my life that I would regret later. My current situation makes me vulnerable, and I hate this.”
Hindi pa rin niya maintindihan kung ano ang gustong ipahiwatig ni Jin. She’s trying to be casual and responsible
