Worth The Wait

Chapter 7

Gago ka talaga, Joaquin," bulong ko. Hinagis ko ang lata ng beer at kumuha ulit ng panibago. Natatawa ako sa bigong reaksiyon niya kanina.

"You don't deserve to be happy," wika ko at binuksan ko ang panibagong lata ng beer. Dumakot ako ng marami na crackers at sinubo lahat sa bunganga ko. Hirap pa akong ngumuya sa dami ng naisubo ko ng marinig ko ang pag-ring ng aking phone. Bigla namang bumilis ang tumibok ng puso ko ng makita ang nakaregister na caller sa screen. Inabot ko ang plastic at niluwa doon ang kinakain ko at agad ng sinagot ang tawag.

"Hey," cool kong wika.

"Want more beer?" tanong niya sa kabilang linya.

Tumawa naman ako.

"I'm not drinking," I lied.

"You sound drunk, Angel," wika niya na para bang kilalang-kilala na niya ako. Bumuntong hininga naman ako.

"What's up?" tanong ko. Mula ng ihatid niya ako noong sunday galing sa beach ay hindi na ulit kami nagkita. Wala din kaming communication ng nagdaan na araw kaya akala ko hindi na talaga siya tatawag pa.

"I missed you," wika niya sa malambing na tono. Napahawak ako sa aking dibdib at napapikit ng mariin. s**t! Heto na naman ako at kinikilig sa lalakeng 'to.

Tumikhim ako.

"Talaga lang huh. There I thought hindi ka na magpaparamdam." s**t! Mura ko sa aking isipan. I sounded like sulking. Narinig ko siyang tumawa.

"Busy lang sa work. That's why I'm here now." Nalito naman ako sa sinabi niya. Siya yata ang lasing eh.

"Oh my Gosh," wika ko at napatayo ako sa aking pagkaka-upo.

Hindi ko alam kung ano ang uunahin kong gawin. Ang ayusin ang sarili ko, o pulutin ang mga kalat.

"Still there?" tanong niya.

"Yeah, wait lang," wika ko at agad pinulot ang mga lata ng pinag-inuman kong beer. Ang kalat mong babae ka. Nakakahiya. Mabilisan ang ginawa ko at nilagay ko lahat ng basura sa trash bin.

Inayos ko ang buhok ko bago magtungo sa pintuan. Pagbukas ko nakita ko na nakasandal pa ito sa kaniyang sasakyan. Inangat niya ang beer na hawak. Ngumiti naman ako.

Bakit parang mas lalo siyang naging hot. He's walking like a model. Palapit sa'kin. He's wearing black denim jeans paired with white vneck. Tumikhim ako at ngumiti.

"Kanina ka pa?" tanong ko.

"Not really."

"T-tuloy ka," aya ko. Nauna na akong pumasok at agad naupo sa malaking couch. Nilapag niya ang dala niya sa coffee table at umupo sa tabi ko. May isang dipa ang layo namin sa isa't-isa.

"Madami ka na yatang nainom," hula niya.

"I'm not yet drunk," sagot ko naman at nagbukas ng lata.

"You drink a lot and every night?"

"Alcohol been a part of my life for three years. Kaya hindi na ako basta-basta nalalasing," tawa ko. Nakita ko siyang kumunot ang noo.

"Long story," bulong ko.

"I have a lot of time," wika niya at mataman na nakatingin.

"Instead of taking sleeping pills to sleep, I drink alcohol." Bumuntong hininga ako at tinignan ang hawak kong beer.

"Can't move on?" tanong niya. Tinignan ko naman siya at ngumisi saka umiling. Ano to manghuhula.

"It's been three years. Okay na ako. I just feel bad that about myself."

"I don't know anything about love. But if he's not worth it. Forget him."

"Yeah, he's not worth it."

"Saw you with your ex earlier," mahina niyang wika. Parang nag-alangan pa siya.

"Really? Where?"

"At the coffee shop." Uminom siya ng beer at seryosong lumingon sa'kin.

"He's asking for my forgiveness. He wants to marry the girl, but he can't not until I give him my forgiveness."

"You didn't forgive them?"

"Hmmm," sagot ko at uminom.

Tinignan ko din siya. Nakatunghay siya sa'kin at hindi ko malaman kung ano ang nasa isip niya.

"You still love h-

"No."

"But why you don't want him to marry the woman?"

"It's not like that. Joaquin and I grew up together. Until our family agrees that we both should get married. We we're 21 that time. And after 5 years, he'll break up and his excuse is that he's bored? Not a decent break up for me. Then, that night I found out that he fell in love with another woman. And that woman is my greatest rival."

"No matter what your reason is and his reason. He's a jerk that you should let go. He's not good for you."

"Yeah, look at me now. I'm such a mess."

"You still doin good."

"You think so?" Tumango naman siya at tipid na ngumiti.

Ilang minuto kaming tahimik. Pasulyap-sulyap din siya sa'kin.

"Have you ever been in a relationship?" tanong ko. Umiling siya. Napaisip naman ako. So puro lang siya fling kung gano'n? Gaya ng sinabi nu'n ni Walter na babae ang lumalapit sa kanila para sa one night stand.

"What are you thinking?" tanong niya at lumapit ng kaunti sa'kin.

"Nothing," tipid akong ngumiti bago ko kinuha ang crackers sa center table.

"Have you ever like someone before?" tanong ko ulit upang mabawasan ang katahimikan sa'min.

"Yeah, when I was 17 years old."

"What happened?"

"She's too young that time, and I'm focus with my studies also."

"Infatuation," bulong ko.

"I think not," kontra naman niya.

"You've never been in a relationship and you said you didn't pursue her. So it didn't last long."

"Who said it didn't last long?" usal niya at tinaasan ako ng kilay.

"You mean, you still like her?"

"Hmmm," tanging sagot niya. napa-isip ako. Bakit parang may kurot sa aking dibdib na isiping may babae siyaang nagugustuhan ng matagal na hanggang ngayon.

"But why flings, instead of her?" Narinig ko ang pagtawa niya. Inirapan ko naman siya.

"You sound so interested."

"I'm just curious. If that's not infatuation. Why did you not let her know back then that you like her."

"After college, I went here in the US to work. After 4 years I went back in the Philippines. I also look for her."

"Really?" excited kong tanong.

'Para kang timang, akala ko ba gusto mo kung makareact ka wagas," kastigo ng utak ko.

"Yeah," tamad niyang sagot habang nakatingin sa beer na hawak.

"What happened?"

"She's already with someone else that time. So, I flew back here again."

Parang nalungkot naman ako para sa kaniya. Pero may parte sa'kin na masaya.

"You'll forget her soon, you deserve better," wika ko. Tumawa siya at umiling. Gusto kong sumimangot.

Hey! Move on, nandito kaya ako.