MORDECAI: The Wicked Game

Chapter 10

Chapter 10

Nanghihina na napaupo si Dane sa tabi nang bangkay. Ang mga luha niya ay masaganang tumulo sa kanyang pisngi. Wala iyong humpay sa pag-agos tila hindi iyon nauubos.

This is not made by humans, this is made by monsters. Monsters, she needs to kill for killing her sister.

Dane started sobbing. She tapped her heart when she felt it aching like hell.

"Kiana... K-Kia, gumising ka na... Ano ba Kiana ang dami nang tao dito kaya bumangon ka na diyan. Tara na, umuwi na tayo..." Lumuluhang sambit niya. Nagmamakaawa. Ngunit wala siyang nakuha na sagot sa nakakabatang kapatid niya.

Niyakap niya ang malamig na katawan nito. Maputla at duguan ang kapatid niya. Hubo't hubad ito, kita rin ang mga naiwan na pasa sa katawan nito. Mga walang hiya! Mga hayop!

Kumuyom ang kamao niya. Tila sasabog siya sa sobrang galit na nararamdaman niya. Nagngingitngit ang kalooban niya. "Mga hayop kayo!" Galit na hiyaw ni Dane. Sobrang bigat at sikip ng dibdib niya. Hindi siya makahinga ng maluwag dahil sa kakaiyak niya.

Anong ginagawa nang kapatid niya para babuyin nila ito na para itong hindi tao. Napakabait ni Kiana, masayahin ito at palakaibigan. Halos lahat ay nagugustuhan ito dahil sa galing nitong makisama.

Tinanggal niya ang suot na jacket para isuot sa kapatid na walang saplot. May mga nag aabot din sa kanya ng balabal at jacket. Tinanggap niya iyon upang pantakip dito. Halos lahat ay tinulungan siya na takpan ang katawan ng kapatid niya.

Rinig sa paligid ang mga hikbi ng mga naging malapit sa kapatid niya. Everyone is crying and grieving like her. Pero walang makakapantay sa sakit na nararamdaman niya. Para siyang unti-unting pinapatay sa sakit.

Walang humpay ang pag-iyak niya sa mga oras na iyon. Her lovely sister.. she's gone now. Ang nag-iisang tao na natitira sa pamilya niya- iniwan na rin siya. She's alone now.

Niyakap niya nang mahigpit ang kapatid. Sana siya na lang. Sana siya na lang ang nawala at hindi ang kapatid niya. Napakaraming pangarap ni Kiana sa buhay. Pero paano na ngayon iyon mangyayari kung wala na ito, kung patay na ito.

Dammit!

Hindi niya kayang tanggapin ang buong pangyayari. No, the truth is she really can't accept it. She's fuming mad right now. Gusto niya ilabas ang galit niya. Ang galit na unti unti lumalamon sa buong pagkatao niya.

Dane kissed her sister's forehead. "I love you, Kiana. Bakit mo agad iniwan si Ate. Paano na ako... paano na ako ngayon... Lagi nyo na lang ako iniiwan, si Mama, si Papa, tapos ikaw naman ngayon. Sana isinama mo na lang ako kung iiwan mo lang din pala ako," Dane whispered at her dead sister, Kiana.

Sa gilid ng mata ni Dane may nakita siyang babae na nakatayo ilang metro ang layo sa pwesto niya. Ang babae na gusto niyang pagbuntungan ng lahat ng galit na kanina pa niya nararamdaman sa puso niya.

Marahan na ibinaba ni Dane ang malamig na bangkay ng kapatid at dahan dahan na tumayo habang pinupunasan ang mga luha na nahuhulog sa pisngi niya.

Dane wanted to kill the lady. Kill Carly using her own hands.

Dane's face went dark, she's ready to kill. Very ready! Agad na sinugod ni Dane si Carly ng walang pag-aalinlangan. Marami ang nanonood at nakakakita sa ginawang pagsugod niya pero walang pumigil sa kanya. Lahat ay umiiwas, mga takot na madamay sa gulo na siya ang gumawa. Dahil alam nang lahat kung ano ang kaya niyang gawin sa mga oras na iyon.

"You killed my sister! You kill Kiana," Dane said, angrily. Bakas sa mukha ni Carly ang takot sa mga oras na iyon.

Dane is fuming mad. All she can see is blood.

"Pigilan niyo siya," ani Carly sa mga tao na naroroon.

May pumigil sa kanya pero hindi iyon naging sapat para patigilin siya sa balak niyang gawin.

Dane stares at Carly habang patuloy siyang nagpapakawala ng suntok. "Itinuring ka namin na kapatid. Pero anong isinukli mo?! Pinatay n'yo ang kapatid ko. Binaboy nyo. Papatayin ko kayo! Papatayin ko kayong lahat!" Dane shout in furious.

Kahit nanlalambot ang tuhod at katawan niya ay ginagawa pa rin niyang patumbahin ang mga lalaki na humaharang sa kaniya desidido siya na patayin ang babae na may kasalanan nang pagkamatay ng kapatid niya.

Carly smirked. "I didn't kill her, Dane. Hindi ko naman alam na gano'n ang gagawin nila kay Kiana. Isa pa ano naman kung ginawa ko iyon, I'm just being practical." Dahilan nito sa kanya. Gusto ni Dane sapakin ulit si Carly dahil sa idinahilan nito sa kanya.

Heck! Seryoso ba ito sa mga sinabi nito. Dabe can't help but to laugh so hard. Practical? Pagiging praktikal pa rin ba ang paggamit ng isang tao na naging mabuti sayo para lang sa ano? Sa pansariling kaligayahan. Kalokohan!

Dane smiles smugly. "To be honest with you, I wanna kill you right now. You're so stupid, Carly. Use your freaking stupid brain. Legends... They also use you for their own f*****g needs!" she shouted in anger.

Carly smiled. "Well, at least I'm gonna be one of them...soon. While you, sa basurahan ka pa rin pupulutin. Saka nararapat lang naman kay Kiana yung nangyari sa kaniya. Masyado kasing epal sa buhay ko, pabida. Buti nga nung namatay siya nakaranas pa siya na dalhin sa langit bago mamatay."

She grit her teeth. Sino ito para sabihin ang bagay na iyon. Hindi ito Diyos para hatulan ang kapatid niya ng ganun-ganun na lamang.

Dane wants to erase Carly's smile and even her face right now. f**k how Carly thinks. Dane didn't know na ganito pala ang totoong ugali ni Carly. Masyadong matagal bago lumabas ang tunay nitong ugali.

"You... mark this day. And be ready when I see you again. I'll make you pay for everything you did," Dane said in a serious tone. "Use your body to get everything you want. f**k them all until you die. Nakakasuka ka at sana ay alam mo 'yon. Ang kati kati mo Carly. Gusto mo ba ibabad kita sa kumukulong tubig na may asin nang mabawasan naman yung pagiging makati mo?" tanong niya dito habang hindi inaalis ang ngisi na nakapaskil sa mga labi niya.

Nagpupuyos sa galit ang kaharap niya. Sinugod siya ng babae at sinampal, gaganti na sana siya nang may humawak sa kanya na dalawang Legends. Tiningnan niya ng masama ang dalawang Legends na humahawak sa kanya. Kahit anong piglas ang gawin niya ay hindi siya makakawala na siya namang agad na sinamantala ni Carly. Sabunot, sampal, tadyak iyan ang natanggap niya mula kay Carly at kahit gusto siyang tuluyan ng iba ay hindi ng mga ito magawa dahil sa mga Dark Guards.

Walang pumipigil sa dalaga. Tahimik at hindi makatingin sa gawi nila ang mga taong nakapalibot sa kanila.

"Stop!" someone said na siyang nakapagpatigil kay Carly. Dane can hear the authority in his voice. "You're already making a scene, Carly."

Dane knew this man very well. He's the leader of Legends, Atticus. Kiana secretly loves this man, sila lang ang nakakaalam ng bagay na iyon ni Carly.

"I'm just teaching her a lesson, babe," Carly says in a flirty voice. b***h!

He nodded. "Is she somewhat relative to..." huminto ito animo may inaalala. "You, what's she's name again?" The man asked. Magkayakap na sa harapan niya ang dalawa.

She secretly rolled her eyeballs. No one can read her expression. But when you look at her inside she's already breaking into pieces.

"It's Kiana."

Tumango tango ito at saka marahas na hinalikan si Carly sa labi. Mga hindi na nahiya ang daming nanood at nakakakita pero kung maghalikan ang mga ito ay ganun na lang.

"Yeah, I remember now. She's the girl we taste."

Dammit. Anong taste?! Hindi isang potahe ang kapatid niya para tikman ng ganun ganun na lang.

"Ni hindi nga niya kinaya ang ibang kasama ko. Pero ang sikip sikip niya halata na virgin pa," nakangisi na sabi nito habang inaalala ang nangyari sa kapatid niya.

Lalo lamang sumiklab ang galit sa puso ni Dane sa sinambit ni Atticus. f**k them!

Bakit ang dali nila sabihin na bagay na iyon. Ginawa nila iyon sa kapatid niya, pinagpasa pasahan at ginamit.

Hindi niya lubos maisip kung gaano kasakit ang naranasan ng kapatid niya sa kamay ng mga walang kwentang tao na ito. Ni hindi nga niya alam kung tao pa ba ang mga ito dahil ang ginawa ng mga ito sa kapatid niya ay isang malaking kahayupan. Gayon pa man ay naasar at nagagalit siya sa sarili niya ni hindi man lang niya naisalba ang kapatid sa karahasan at pang bababoy na ginawa ng mga Legends.

"f**k you! I will kill you!! All of you!!" Dane roared. Walang pagdadalawang isip na sinugod niya ito.

Dane gets her knife in his boots. Isinaksak niya iyon sa balikat ng isang lalaki na may hawak sa kanya. Narinig niya ang sakit pagdaing nito. Hinugot niya ang kutsilyo at tinulak ang katawan ng lalaki saka hinayaan ito na sumigaw sa sakit.

Dahil sa ginawa niya ay nagiging alerto ang mga Dark Guards.

Blood. I want blood... those monster's blood.

She's craving for their blood.

Dane attack the other one. She kicks it with some force. Nang matumba ito ay halos durugin na niya ang pagmumukha nito gawa ng mga suntok na pinakawalan niya.

Weakling.

Inilibot ni Dane ang tingin sa paligid niya. Dalawa lang ang isinama ni Atticus na Legends pero mukhang mga lower rank lang ito kaya naman madali niyang natalo ang mga ito.

Tiningnan niya ang dalawang tao na gusto niya nang patayin kanina pa. Tinakbo niya ang pagitan nila ni Atticus at hindi na inisip ang maaaring mangyari sa kanya.

Alam niya na wala siyang laban kay Atticus dahil alam niya na mas malakas ito sa kanya. Pero isinawalang bahala niya ang bagay na iyon at sinugod ito. All she wanted is to kill Atticus using her own hands and let him feel the pain her sister felt that day.

"You should stop, little girl if you want to live," maangas na sambit nito sa kanya.

Dane smirk. "Don't worry about me, worry about yourself. I'll make all of you pay for killing my sister."

"Matapang ka and I like it. Pero tingnan natin kung hanggang saan ang aabutin mo," Anito at sinugod siya.

Pinaulanan siya ni Atticus ng suntok at sipa. Ang ginawa lang ni Dane ay umilag nang umilag at salagin ang mga suntok nito. May pailan ilan na tumatama sa kaniya na suntok pero hindi niya iyon iniinda. Pag may pagkakataon siya ay hindi puro ilag ang ginagawa niya, ginagantihan din niya ito ng mga suntok pero sadyang magaling ito.

Atticus grabs her left arm and spin her before throwing her on the ground. Agad nitong sakal ang leeg niya. Mahigpit man ay nag-isip siya ng paraan para makakawala dito.

"Admit it that you cannot defeat me," Atticus whispered into her ears and lick it. Halos kilabutan siya sa ginawa nitong pagdila sa taynga niya. Dane doesn't feel any pleasure but pure disgust.

Her anger is increasing habang lumilipas ang mga oras.

Dane lost her knife. Atticus still holds her in some kind of headlock, cutting off her air.

Come on Dane, think something you need to slip away from his grip. She folded her leg backward to kick his ball.

Dane can hear Atticus groan. Nang lumuwag ang pagkakahawak nito sa kaniya ay agad hinarap ni Dane ang lalaki. Dane's body reacts before he can punch her, she swings her body and jumps high to position her leg to kick Atticus.

"f**k!" Dane heard Atticus complain.

Handa na sana niya ito bigyan ito ulit ng suntok ng may dumating na Legends sa pagkakataon na ito ay mga higher rank na ang dumating. Hindi katulad na lower rank na isinama nito kanina ay madali niyang napatumba ang mga ito ngayon ay nahirapan siya ng sobra-sobra.

Dinampot siya ng mga ito ikinulong nang ilang buwan. They even torture Dane in those months. Ni hindi na niya pa nakita ang katawan nang nakakabatang kapatid niya at kung saan ito inilibing.

And Mazu came at the scenery. Tinulungan ni Mazu si Dane, kaya alam nito ang lahat ng nangyari sa kanya.

End of Flashback...

Dane didn't kill Carly because Dane knew that Kiana wouldn't like it. Kaya naman mas okay na napuruhan niya ito.

Dane aims at the dangerous area of Carly's body earlier. Kaya nasisigurado niya na matatagalan ang pagpapagaling nito.

"Sa tingin mo, kailan siya magigising? Hindi mo naman siya napuruhan hindi ba?" Marzena asked her.

Dane smirked. "Maybe 2-3 weeks, I guess. Don't worry she'll live."

Nakahiga pa rin siya sa gitna nang training ground. Ipinikit niya ang mga mata at inaalala ang mukha nang nakakabatang kapatid.

I love you Kiana and I miss you so much.

After 10 minutes ay dumating si Seam at sinundo siya dahil ipinatawag siya ni Mazu. Habang si Carly naman ay dinala sa clinic ng Mandala sa tulong ng kapatid nito. Humingi sa kanya ng pasensya si Kenly bago ito umalis.

IT'S already 10 in the evening. Pagod na pagod ang katawan ni Marzena. Paano ba naman bago umalis si Dane ay pinatakbo muna sila nito sa buong training area ng 50 times.

50 times! Napakalawak ng training ground kaya sino ang hindi mapapagod. At dahil hindi sanay ang katawan niya kaya naman nabigla ito sa pinagawa sa kanila ni Dane. Hindi lang iyon nilagyan din nito ng thrill ang pagtakbo nila dahil pinakabitan sila nito ng tali at sa dulo niyon ay may malaking gulong na kailangan nilang hitakin habang tumatakbo sila.

Para ba na pinarusahan sila nito sa mga oras na iyon. Wala pang limang beses ay gusto na niya sumuko pero binantaan sila nito na oras na malaman nito na nandaya sila ay magiging triple ang parusa nila. Alam ni Marzena na hindi ito nagbibiro kaya naman pinilit niya gawin iyon.

Kahit nanlalata at pagod ay tinapos niya ang pagtakbo. f**k! Feeling ni Marzena ay hindi niya kaya na lumakad ng tuwid bukas.

Pumasok sa isip ni Marzena ang mga kapatid at ang magulang niya. Kung para sa mga ito ay handa siya na gawin at pagdaanan lahat ng pahirap para maging malakas siya at manalo sa Duellum.

Sa pag-iisip niya ay hindi niya namalayan na unti-unti na siya tinangay ng antok.

"Marzena... Gising na kailangan ninyo na maghanda. Malapit na tayo sa Mordecai."

Nagising si Marzena sa mahimbing na pagkakatulog nang may tumapik tapik sa pisngi niya. Nang iniulat niya ang mata ay bumungad sa kanya si Seam na nakabihis at bagong paligo dahil napansin niya ang basang buhok nito.

"Bumangon ka na diyan. We need to prepare." Seam stated.

"Prepare for what?" Marzena asked. Tumayo siya habang kinukusot ang mata niya at pagkatapos ay saka niya inayos ang hinigaan niya.

May inilagay ang lalaki na isang black strap dress sa kama niya at isang pares ng stilettos.

"I'm not wearing that killer thing," Marzena said while pointing her fingers to the heels.

Seam's brow arches while looking at her. "And why not?"

"It would be the death of me. And again I'm not gonna wear that, Seam." At dumiretso siya sa banyo para maligo.

After 30 minutes ay lumabas si Marzena ng banyo suot ang roba na kulay pula. Pina-upo siya ng lalaki sa harapan vanity mirror na nasa loob ng silid nya at sinimulan na ayusan siya.

"Bakit kailangan pa mag-ayos?" tanong niya dito.

"Maliban sa nakasanayan na ay para rin makakuha kayo ng sponsor?" sagot sa kanya ni Seam.

Ngayon lang niya narinig ang tungkol sa sponsor ng laro.

"Anong sponsor? Para saan?" Marzena asked again.

While doing her makeup Seam answered all his questions. "Every competitors in the game needs a sponsor. To support your needs like the dress, food, and everything. Kahit ang makakain ng pamilya ninyo na naiwan sa ward ay makakatanggap din pag nakakuha kayo ng sponsor. Kaya ikaw kailangan mo galingan sa mga magaganap para makakuha ka ng sponsor. Mas maraming sponsor mas maraming matatanggap ang pamilya mo."

Kung ganon ay kailangan nga niya makakuha ng sponsor para may makuha ang mga magulang niya. Maaari iyon na pantustos sa mga pangangailangan nila.

I can do this! Fighting!!