Kinabukasan, tanghali na nang gumising si Fauleen. Sobrang humilab na ang kanyang tiyan kaya hindi na muna siya naghanda o ano. Nagmumog lang siya at dumiretso na sa ibaba. Nakasalubong pa niya ang kanyang Yaya Meding na naglilinis sa may sala nila.
“Morning po, ya,” aniya rito. Tipid na nginitian naman siya ng ginang.
“O, good morning din sa’yo. Ang tagal moa tang nagising? Gusto mo ipaghanda kita ng brunch?” tanong pa nito sa kanya. Ngumuso lang siya at saka tumango-tango rito.
“Sige, tapusin ko lang muna ito tapos ay samahan kita sa dining, ha?” sabi nito sa kanya.
Tinanguan lang ulit niya ito bago siya humikab at pumunta na ng dining. Ikinalat niya ang tingin sa buong bahay. Wala na namang tao roon bukod sa mga kasambahay. Bumuntong-hininga siya. Wala siyang ideya ku
