AFTER 4 YEARS
DEVILLAINE ROMO FIACRA
“Uuwi na si papa mama! It’s Sunday! Uwi na si papa!” Iyan na lang ang sinisigaw ni Devillianna habang binibihisan ko s’ya rito sa loob ng walk in closet.
“Lianna, stop jumping. I am putting your dress on.” Hindi pa rin nakinig ang anak ko at tumatalon-talon pa rin s’ya. Excited kasi ‘to every Sunday dahil uuwi na ang tatay n’ya galing work or let me say, sa Demorgon’s village.
Supposed to be, tuwing sabado at linggo ang uwian n’ya pero tumawag s’ya sa ‘kin noong biyernes ng gabi. Hindi raw s’ya makakauwi dahil may i-m-meet daw nila ang president ng United States kaya pinaghahandaan talaga nila.
“Devillianna, ‘wag makulit.” Saglit kong napa-lingon nang marinig ko ang malalim na boses ni Devillion. Nakita ko s’yang naka-tayo sa bungad ng pintuan
