I AM now a thirty years old mom. Wala na talaga sa plano ko ang mag-hanap ng partner. Hindi ko naman ikakamatay ‘pag wala akong lalake sa buhay.
Buhay naman ako ngayon kahit hindi kami pinanagutan. “Hindi naman po ako kagandahan. Magmumukha lang akong basahan sa tabi mo, Boss.” He chuckled.
“Of course, you can’t appreciate your own beauty. Ang tanging nakakakita ng iyong kagandahan, kaming mga kalalakihan lang.”
Kalokohan. Sarap sasaksakin ang dila nito. “I can compare myself to a wilted flower, Boss.”
“Yeah, siguro nga pero… you still got a scent.” Angas ng banat mo pre. Nasusuka ako. “Just like what you are doing right now. You are watering the plants. Dilig lang ang
katapat sa natuyong bulaklak.”
Napapailing na lang ako sa isip ko. “Ano pa ba ang hanap mo, Devillaine? I am ric
