Minutes have passed, and I'm still here in the hallway, kneeling--not just on one knee but on both. God, I couldn't move!
Hanggang ngayon ay nararamdaman ko pa rin na nanginginig ang buong kalamnan ko.
Galit ang una kong naramdaman kaninang makita ko siyang may karga-kargang nagpupumiglas na bata. Hindi ko maayos na nakita ang mukha ng hawak niya dahil nakatuon lang ang paningin ko sa babaeng halos anim na taon kong tiniis na hindi na guluhin pa.
My hopes were crushed right before my eyes when I heard the little girl call her mom. Kaya lang naman ako nagpunta rito at isiningit sa tight schedule ko ang imbitasyon ni Larry ay dahil kay Lorna. Kung hindi lang dahil sa kanya--para sa kanya, hindi ako babyahe nang malayo. Hindi ako mag-aaksaya ng oras ko dito para lang sa ganitong klase ng p
