"Shanna."
Ngumisi lang siya sa'kin at sinilip niya ang puntod nila Nanay Esme.
"It's sad. Nararamdaman mo bang dahil sa'yo kung bakit sila namatay?" Nakangising tanong niya sa'kin.
Natigilan ako at napaatras. Hindi ako papadaig sa mga sasabihin niya. Ginagawa lang niya ito para lumabas ang guilt ko dahil maaaring tama siya na baka nga dahil sa'kin kung bakit sila namatay.
"Anong ginagawa mo rito? Bakit hindi ka pa sumuko sa mga pulis?" Seryosong tanong ko sa kan'ya na natagilan naman siya.
"Bakit ako susuko kung buhay ka pa? Susuko lang ako, kapag namatay ka na."
Lumapit siya sa'kin pero umatras pa ako hanggang sa makasandal ako sa puntod nila.
"Tumigil ka na Shanna. Tigilan mo na lahat ng 'to." Mariin na sambit ko sa kan'ya at paatras akong naglakad palayo sa kan'ya.
"Dahil sa'yo
