Sinubukan kong magtrabaho muli kahit nadagdagan na naman ang iniisip. Hindi na nagtanong sa akin pa si Damon kahit nang pauwi kami sa Hotel. Parehas lang kaming tahimik habang naglalakad at kahit naroon na kami sa mismong Hotel ay wala pa rin nagsasalita sa aming dalawa.
"You can fix yourself first before we go for dinner," ngayon palang siya nagsalita nang nasa tapat na kami ng pintuan sa kwarto ko.
Napabuntong hininga ako at napatango nalang. Ngayon ko palang nararamdaman ang lagkit ng mga luha sa pisngi ko. Tipid siyang ngumiti at tinuro ang pintuan ng kwarto ko kaya binuksan ko na iyon at pumasok na.
Naligo ako at nagbabad sa bathtub ng isang oras. Sinubukan kong ilubog ng ilang segundo ang sarili roon dahil hindi na naman maalis sa akin ang pag-iisip. Klaus decided to let me go ka
